Paul Valéry (1871-1945) *** “Ozanların büyüklüğü: düşüncelerinde hafifçe farkettikleri bir şeyi, sözcükleriyle güçlü bir biçimde yakalamalarında.” –Öyle: o esintiyi hayatının herhangi bir ânında, bir kez olsun hissetmiş bir insan, Hesse’den mülhem, bir daha dönemez. Ya da Bachmann ile aynı yolu tutup vazgeçer ve Hölderlin’i düşünüp, şu dünyada şairce oturmanın hesaplarını yapmaya koyulur: [Ve nasıl bir alev parlarsa gözünde insanın,/ yüce bir şey tasarlayınca, işte öyle/ bir ateş tutuşur ozanların gönüllerinde.] * “Bir şiir, hiçbir zaman bitmez –hep bir rastlantıdır onu bitiren ve okuyucuya ulaştıran.” –Peki ne yapılabilir bir şiirle, ne işe yarar? Bir eski sahici öfkeli ozan, İzzet Yasar, şöyle mi demişti: [Şiirle ilgilenirsen… işinde daha başarılı olursun, daha çabuk yükselirsin, daha çok para kazanırsın.] Belki doğrudur. Oysa babam, tanımazsınız, ne okursam okuyayım, şöyle derdi: [Oğlum o okuduğun sana ekmek vermez.] Babam haklı çıktı. Pişmanım! ...