MERKEZGAR

  1- 2024 yılında okurluğunuzda ne gibi değişiklikler oldu? Sizi dönüştüren deneyimler nelerdi? Büchner’in Lenz’ini okuduktan sonra, kafa üstü yürümeyi öğrendim. Bunun dışında,  aynı tas aynı hamam. 2 – 2024’te en çok hangi alanda kitaplar okudunuz? Neden? Edebiyat ama daha da özelde şiir ağırlıklı okuyan biriyim diyebilirim. İlkgençliğimde (fazlasıyla Selim İleri bir kelime bu, onun gibi, böyle bitişik kullanmayı seviyorum) mimariden psikolojiye, antropolojiden mitolojiye referans kabul ettiğim kişi veya mecralarda neyi görsem peşine düşer, okumaya çalışırdım. (Şu yaşıma kadar beni en az ilgilendiren türün ‘tarih’ olduğunu söylemeliyim. Gerçek bende nefes darlığı yapıyor, demişti Cioran. Tarih dediğimiz şeyin ne kadar gerçeklerle ilişkili olduğu ve ne kadar gerçeği örtme/bozma çabasının ürünleri olduğu ayrı bir tartışma.) Zamanla, her şeyi bileceğim diye çıkılmış bir yolun “her şeyin yarı cahili” olmak gibi bir “gülünç olma” riski taşıdığını anladım ve kendimi şiire, ço...

Şavkar Altınel, Orhan Pamuk Bir gün bir  şiir  okudum ve bütün hayatım değişti. Daha ilk  satırlarındayken  bile,  şiirin  gücünü öyle bir hissettim ki içimde, oturduğum masadan ve sandalyeden gövdemin kopup uzaklaştığını sandım... Yazılı herhangi bir şeyden daha güçlüsü nedir diye sorulsa, bir şiirdir diyecek azınlığa mensubum. İyi “bir şiir”, iyi bir şiir kitabından da iyidir. Giorgio Manganelli, “Yirmi kötü şiirle bir güzel şiir bir yazar eder” dememişti boşuna. Şiir söz konusu olduğunda, “insan icadı” daha yoğun bir şeyin olmadığını düşünüyorum. Daha yoğun ve daha güçlü: Hiçbir şey, hayatını şiire vakfetmiş gerçek bir şairin birkaç dizesi kadar tahrip edici olamayacağı gibi, düşünceyi kuvveden fiile de çıkaramaz. Hayattan daha şaşırtıcı olanın “yazı” olduğunu öğrenmiştik. Ama özel olarak şiir; hiçbir şey, bir şiir kadar şaşırtıcı olamaz. Yazı bile! Yol Notları Şavkar Altınel’in şiirlerini ilk okuyuşumun üzerinden uzun zaman geçti. Okul kütüphanesinden ö...