Fırat Özeler’i ve Kavur ’u (2023) bir Twitter ( X) paylaşımıyla fark ettim, öğrendim. “Biraz oyunbaz olsun istedik” diyerek paylaştığı film afişine uzun uzun baktım önce. Gözlerini huzurla yummuş bir Ömer Kavur fotoğrafı, “annenannemin evi” ne doğru süzülen patika yola dönmüştü yüzünü. Fotoğrafın altında kırmızı kalemle, “Keşke her şeyi unutabilsem” yazılmış. Bir başka yerde, “tefeciye borç” ve bence en güzeli, zaten bir çocuğun gözüyle hazırlanmış afişteki en anlamlı not: “Çocukken dua ederdim.” Bulutlar, fincan lekeleri, posta pulu, tren biletleri... Tilbe Saran, Funda Eryiğit ve Cem Yılmaz isimleri de cabası. Ömer Kavur üzerine bir belgesele kayıtsız kalamamak şöyle dursun, bu kadar güzel bir afişe hayran olmamak, aralanmış kapıdan içeri girmemek elde miydi? Şöyle bir şey yazdım Özeler’e: “Ne kadar güzel, içten, sıcak bir afiş... Çocuk yaşta TV’de bir Ömer Kavur filmi (Gece Yolculuğu) ile karşılaşmıştım. O kadar etkileyiciydi ki, şimdi o ânı hayatımın ilk şiirsel karş