37 oldum. Çocuktum, babamdan öğrenmiştim ne kadar zamandır dünyada olduğumu hesaplamayı: 25.07.2025 – 25.07. 1988 -------------------------- 0 gün. 0 ay. 37 yıl. "Oha, çüş" demek geçiyor içimden. Çünkü 20'li yaşlarımı asla aşamayacağımı düşünürdüm. 20'lerim, kasırganın gözündeymişim gibi 'yoğun' geçti. Fırtınanın tabiatıdır: çok şey yaşadım ama geride ne bir iz kaldı ne bir şahit. O vakitler, 30'larını süren arkadaşlarımı gördükçe, bilhassa sessizlik anlarında, tropik bir hayvanı süzer gibi izlerdim onları. Nasıl bir şeydir kim bilir, Kaf Dağı'nı (20'leri) aşıp da 30'ları yaşamak... İşte, ben de aştım. Geldim, şimdi ve buradayım. Artık, ben de bir hayvanım. Kim bilir nasıl görünüyorum, neler söylüyorum meraklı ve gelecekten yana endişeli o gözlere. Varsa eğer öyle bir göz üzerimde. * Bugün en sevdiğim yemekleri yaptı bana Leyla. Öyle istedim. Sebzeli kuzu incik, şehriyeli pirinç pilavı ...