Ada ya da Tiren: Çağdaş Kıbrıslı Ozanlardan Dizeler

‘Ada’, teoride dört tarafı sularla çevrili kara parçasıdır ama İngiltere bir ada değildir. –Hazar da göl değildir, malûm. Zaten bende şans yok; ne adalıyım ne de ‘tiren’ görmüş bir çocuk.

Hayatımda eksikliğini duyduğum onca şeyin içinde iki tanesi var ki ruhumun derinliklerinde saklıdır: ada’lı olmak ve içinden tiren geçen bir köyde büyümüş olmak. –İkisi bir arada olmaz ve bu iki insan birbirlerine kavuşamaz. Ama, edebiyat burada bize yardım edebilir!

Şairlerin iyileştirici hüznünde beni çarpan ve beni bulsun istediğim ilk şey, etrafı sularla çevrili bir yok-ülkeden, gençliğin ateşiyle sürüklenilmiş bir uzak-ülkeden bahsedip beni düşlerine ortakçı etmeleri, yahut, bir eski zaman hikâyesinden dem vurur gibi, raylar üstünde akıp geçen zamana, geçip giden onlarca farklı yüze, pencereden sarkmış kollara, perdeleri çekilmiş kompartımanların saman sarısı hayallerine şahitlik edeyim istemeleridir.

Böylesi kaç şiir okudum bilmiyorum. –Evet, birçok! Sanırım gerçek şiir okuru, çoğu zaman anlam veremese bile, okumayı (yazabilmeyi?) düşlediği ‘o’ şiir için okur. –Bulunca da coşar!

Hülasa; hayat kısa, çocukluk uzun.

//

Kıbrıslı olmak isterdim. Net! Annem ve babam yüzünden olamadığım için Kıbrıslı şairlere düşkünüm. Favori şairlerimden Neşe Yaşın başta olmak üzere, -rahmetli- Taner Baybars’ın sessizliğini, Rıdvan Arifoğlu’nun hinoğluhinliğini, Mehmet Yaşın’ın deneyselciliğini çok beğendiğimi ve son demde Jenan Selçuk’a dikkat kesildiğimi ifade etmek isterim. Kıbrıslı şairlerin dergilerine de ulaşmak isterdim. Kıbrıs, en uzak taşramız…

Aşağıda okuyacağınız dizeler Fikret Demirağ’ın “Günümüz Kıbrıslı Türk Şiirinden 20 Şair” kitabından (Yasakmeyve, 2008) derlendi. Yazar isimlerinin altında şiirin başlığı ‘saklı’.  Bulduğum dizelerden memnunum. Yine de, diyeceğim o ki, şiir beni affetsin! Şiir… Çünkü şahsım hariç, hiçbir şiir okurunu sevmedim. Mütemadiyen küçümsedim o zevatı. Neden bilmiyorum.

Neşeli okumalar…

---o---

Ne hüzzam şarkıydı o,
"Yaşa kralımız, yaşa kraliçemiz"

Orbay Deliceırmak

Hüzzam ve özgürlük

*

"Neden O, ocak bacası kadar açık amını saklayarak
kıçına aldı beni

...
ve bileli adaleleri, şehriyeye döndürüyor benimkini."

Taner Baybars

Ömerge sokağı 1952 yaş 16

*

"Bak, ben eskiden bir şehzadeydim ter-ü taze.
Kitaplar yazıyordur, gövdem darağacında kaldı."

Zeki Ali

Sürüden ayrılan şaman

*

"unuttuğumuz yoldaşlarımızı hatırlıyoruz kırık heykeller hepsi

 ...

o sürgün güneşi ki ağır tortusu çöker içimize"

Hakkı Yücel

Çocukluğumuza doğru

*

"Uygundu gece yas tutmaya...
Kimse görmedi siyah şalı...
...
Yüzüme tükürdü aşk."

Filiz Naldöven

İtirafçı

*

"İşte tükendi ömrüm, o törenden bu törene
(ben, Yalnızadam)
...
Ve oturup ruhuna şiir yazdım
(sen, Hiçkimseciğim)"

Mehmet Yaşın

Tören

*

"Gel
acılarla paramparça olmuş anlara
bin ölünün yattığı alana gel"

Raşit Pertev

Kahin

*

"Taşın ağladığı yerde 
ayak izi ikimizin

Ölüm böyle biter."

Neşe Yaşın

Ölüm böyle biter

*

"ey göçerken ihanete uğradıkları zamanlardan
daha çok ağlayan bol çocuklu anneler
...
size dönmektir gidişim"

Faize Özdemirciler

Ada

*

"Ölümü öp! Öp ki açelyalar açsın dudaklarında
...
Ölümü öp! Öp ki benden sana geçsin alyuvarsız yankı"

Gür Genç

Ölümü öp

*

"Barry Lyndon'a döndüm.
Amına koyanlar ülkesinin amına birkaç şiircik koydum."

Rıdvan Arifoğlu

Kambur'un kamburu

*

"kuşlara hiç ekmek atmadım
hiç taranmadım... hiç güzel olmadım..."

Neriman Cahit

Aşkın öteki yüzüyüm nicedir

*

"konuşuyorum karanlığa:
karanlık yavaşça
egemen olurken ormana."

M. Kansu

İçimizdeki o vahşi orman

*

"İki tenin kokusu ve ter-
bir yelkenli akıp durdu sularda."

Fikret Demirağ

Erotika

*

"zaman yurtsuz çocuklar
dökerek geçiyor üstümüzden
bahçem güllerini kusuyor"

Feriha Altıok

Son bilet son gidişten

*

"Hevesliydi
kitaplara ...
Meraklıymış sanata
edebiyatın
edepsiz olanına."

Jenan Selçuk

Komşuculuk

*

"Ne yazdımsa senin'çin Kıbrısım
İçtenlikle yazdım bilesin
...
Nasıl gelmişse yüreğimden."

Özker Yaşın

Senin için yazdığım şiirler

“Gerçekten Kıbrıslı olan tek şey Kıbrıs eşekleridir.” –Rauf Denktaş