“(…) Torino’nun meydanlarından birinde durum en çarpıcı halini
aldı.
Nietzsche bir arabacının atını kırbaçladığını görmüştü. Kollarını atın
boynuna sardı ve gözü yaşlı bir şekilde yere çöktü. Hayatını, insan
merhametinin zayıflığını eleştirerek geçirmiş bir adamın son aklı başında
hareketi derin bir acımaydı.” *
Ey
istemim benim, sen her zorluğun mucizesi zorunluğum benim! Koru beni bütün
küçük yengilerden!
Sen
yazısı ruhumun, yazgı dediğim! Sen içimdeki! Üstümdeki! Koru ve esirge beni bir
büyük yazgı için!
Ve
son büyüklüğümü, istemim, esirge en sonuncun için, — ki amansız olasın yengin
içinde, Ah; kimler yenilmedi ki kendi yengilerine!
Ah,
kimlerin gözü kararmadı ki o esrik alacakaranlıkta! Ah, kimlerin ayağı kaymadı
ki ve unutmadı ki yengisinde —ayakta durmayı! —
—Ki
ben bir kez dolu ve olgun olayım büyük öğlede: dolu ve olgun, tıpkı eriyik
maden gibi, şimşek yüklü bulut gibi, şişmiş meme gibi:
—dolu
ve olgun kendimle ve en gizli istemim için, okunu özleyen bir yay, yıldızını
özleyen bir ok :
—bir
yıldız, dolu ve olgun öğlesinde, eriyik, delik deşik kutsanmış yokedici
güneşoklarıyla: —kendisi bir güneş ve amansız bir güneşsistemi, yengisinde
yoketmeye hazır!
Ey
istem, her zorluğun dönüm noktası, sen benim zorunluğum! Esirge beni bir büyük
yengi için! — —
Friedrich Nietzsche
(Çeviren:
Oruç Aruoba)
Friedrich Nietzsche - "Yasa"
(Oruç Aruoba)
Filolojik verilere göre,
Nietzsche bu parçayla ne yapacağına (yayımlayıp yayımlamayacağına, ve hangi
kitabının sonunda yayımlayacağına) bir türlü karar verememiş. Bunun yazılı
olduğu sayfa uzun süre Ecce Homo elyazmasının sonunda yer almış, Nietzsche'nin
yapıtlarının birçok basımında ise (kızkardeşi Elizabeth'in 'sansür'üne
uğrayarak) yer almamış. Öte yandan, Podach, «Yasa»dan sonra, «Çekiç Konuşuyor »
başlığı altında ve Zerdüşt 3, 90 gönderisiyle, Zerdüşt'ün III. Kitabından,
«Eski ve Yeni Levhalar Üzerine» Bölümünün 30. Kesimi'ni veriyor. K G W ise,
Antichrist metnini «Yasa» ile bitiriyor; buna karşılık, aynı başlık ve aynı
gönderiyle aynı Zerdüşt Bölümü'nün bu kez 29. Kesimi'ni, Nietzsche'nin bir
önceki kitabı Götzen- Daemmerung (Putların Batışı)'un sonuna koyuyor. «3, 90»
gönderisinden, Zerdüşt III.'ün ilk basımının sayfa gönderisini anlarsak, iki
basım arasındaki bu uygunsuzluk, elimizdeki verilerle bir «muamma» olarak
kalıyor. KGW, Götzen-Daemmerung'u, basıma temel olan yazması Nietzsche'nin
elinden geçmiş olan 1889 basımından verdiğine göre, burada herhalde bir yanılma
olmasa gerek; ancak Podach da, «Çekiç Konuşuyor» başlıklı parçayı, elyazmasının
sayfa numarasını belirterek veriyor. Bu bakımdan, «günahı onların boynuna»
diyerek, bu parçanın çevirisini, yukarıda ana metne (K G W 'ye uyarak) almadık,
ama, çevirisini (Podach'a uyarak) aşağıda sunuyoruz :—
🔺🔺🔺
Yorumlar
Yorum Gönder