Antigone ve Sipylos Dağı

Antigone… Kendisi konuşsun;

–Ben dünyaya, kin değil, sevgi paylaşmaya geldim.

*

–Bana bakın, yurttaşlarım! Bakın, bugün son yolculuğumu yapıyorum! Güneşin parlak ışıklarını son defa görüyorum! Artık bundan sonra hiç görmiyeceğim. Evinde ebedî uykulara daldığımız Hades* beni diri diri Akheron** kıyılarına sürüklüyor. Dünya evine girmedim, benim için gelin türküleri söylenmedi: Akheron'la evleniyorum.

*

–Dostlarım, gözyaşından mahrum ve günahsız olarak korkunç kayalar arasındaki dar mezara nasıl gittiğime siz şahidolun! Ah, zavallı ben, ne insanların yanında kalıyorum, ne de ruhların... Ne dirilerle yoldaşım, ne de ölülerle...

*

–Ey Thebai*** yurdunun bana vatan olan şehri! Ey atalarımın tanrıları! Bakın, beni nasıl sürükleyip götürüyorlar! Siz, ey şehrimizin büyükleri, hükümdarlarınızın son evlâdına, bana bakın!.. Mukaddes olan şeyi mukaddes tuttuğum için neler çektiğimi ve kimden çektiğimi görün! (Antigone'yi götürürler.)

*

Antigone –

Ölüyü benimle beraber oradan kaldırmaya yardım eder misin?

İsmene –

Yasağa rağmen onu gömmek mi istiyorsun?

Antigone –

Evet, sen istemesen bile ben, benim ve senin öz kardeşimizi gömmek istiyorum. Çünkü kimsenin bana vefasız demesini istemiyorum.

İsmene –

Çılgın, Kreon'un sözüne karşı mı duracaksın?

Antigone –

O, benim olan şeyi benden alamaz.

Antigone ve İsmene  (Ayrıca; Bkz: şurası)

Sipylos Dağı/ Spil Dağı bugünkü Manisa Dağı’dır.

Manisa merkezine bir buçuk saat mesafede olan bu dağın kayalık duvarlarından birindeki bir oyukta bugün bile, uzaktan bakılınca, oturmuş ve ağlıyan, siyah çehreli, kolları göğsünde kavuşmuş, beyaz elbiseli bir kadın şekli görünür. İşte bu kadın, Tantalos’un kızı ve Thebani hükümdarlarından Amphion’un karısı Niobe’dir.

Rivayet sanılır;

Niobe'nin 12 çocuğu varmış (Niobid'ler). Zeus’un karısı ve Apollon ile Artemis’in anası olan Leto’yla, sadece iki çocuğu olduğu için alay ettiğinden bütün çocukları Apollon ve Artemis tarafından okla öldürülmüş ve kendisi tanrılar tarafından taş haline getirilmiş.  Bu mesel, Sophokles’in Antigone’sinde de geçer ve Antigone'nin ağzından şöyle yer bulur kendisine;

Antigone – 

Bir zamanlar, Frikya'lı Tantalos'un kızı Niobe'nin Sipylos Dağı’nda nasıl feci bir şekilde öldüğünü duymuştum; taşlar ağır ağır büyüyerek, bir sarmaşığın birbirine giren dalları gibi onu sarmışlar. Anlattıklarına göre, şimdi yağmur altında eriyor ve hiç kardan kurtulmuyormuş. Kirpiklerinde biriken gözyaşları durmadan göğsüne damlıyormuş. Bahtım beni de böyle bir ölüme götürüyor.

Dağ demişken; bir de Parnassos Dağı var tabiî… Antik çağda, Yunanistan'ın muhtelif yerlerinden gelen kadınlar, her sene, kışın, gündönümü sıralarında Parnassos dağında şarabın tanrısı Dionysos ve müziğin tanrısı Apollon şerefine çılgın bir gece âyini yapar, cûş’a gelip dans eder ve etrafı meşalelerle aydınlatırlarmış.

Ah o dağda ben de olsaydım…

Antigone (by Andrew Wilson Smith)

* Yunan mitolojisinde Yeraltı Tanrısı.

** Yeraltı dünyasında akan nehirlerden biri. Ölüler evvelâ bu nehirden geçerlermiş.

*** Antik Yunanda kurulan bir şehir devleti.