Çok hüzün vericidir. Hele de şiirse… Bu konuda, –kendi yayını olarak basılmasa
bile ‘kendi imkânları’yla bastığı için– Hasan Ali Toptaş’ın ilk
kitabı Bir Gülüşün Kimliği
ile ilgili olarak sarf ettiği şu sözleri unutmak mümkün mü: “...kitabımı kendi paramla bastırdım. Maaşımdan taksit
taksit ödedim. Kitap çıktığında o gün yeryüzünde büyük bir sallantı olacağını düşünüyordum.
Hiçbir şey olmadı.”
Yirmili yaşlarımı şiir okuyup-yazarak geçirdim. Cânım
memleketim Elazığ’a o yıllarda çok az sanat-edebiyat dergisi gelirdi. Takip
edilesi dergilerden biri de Türk
Edebiyatı’ydı. O sıralar derginin yayın yönetmeni olan Beşir Ayvazoğlu’na
mütemadiyen şiirlerimi yolluyordum. Bir gün, gece derslerinin birinden çıkmış, Walser’ci bir yürümek sevdasıyla evime
dönüyordum ki yolumun üstünde bulunan kitapçıya yeni ne’ler gelmiş diye giriverdim
ve dergileri incelemeye koyuldum. Sıra Türk
Edebiyatı’na gelince sayfalarına şöyle bir göz gezdirip ilginç bir şeyler
aradığım dergide, bir adı hiç olmadığı kadar yoğun bir kalp atışı eşliğinde
okudum. Âdeta vurulmuştum: Kendi adı insana bu kadar mı şirin gözükür!
Dergiyi amme cüzü gibi kalbime yaslayıp kasaya gittim.
Parasını ödedim. Yol boyunca etrafıma bakınıp durdum. Farkındalar mıydı acaba? Henüz habersizlerse bile ayakta durmayı
güçleştiren bu sarsıntıyı mutlaka hissediyor olmalıydılar. Neyse, onlara biraz
vakit tanısam iyi olurdu. Şair dediğin yüce gönüllü olmalı…
Neden bilmiyorum aileme bile bahsetmedim bir şiirimin
yayımlandığından. 10 yıl sürdü bu sergüzeşt. Sonra bıraktım şiiri. Bırakmasaydım
ya da bunun bir önemimin olabileceğini düşünseydim benim de bir kendi yayını’m olacaktı ve belki de
hayallerimi süsleyen bir ihtimal olarak Bülent Erkmen tasarımı ile basılacaktı...
İşte, böylesi insanların yayınıdır, yazarın kendi yayını. Ölümden önce hayat var mı? Bilmiyorum. Bildiğim o ki “herkes, yarın için ne hazırladı, ona baksın.”
14 Temmuz
2020
Keşke demek için çok geç sayın yazar.
YanıtlaSilAma o sarsıntıyı bugün bile hisseden bilinciniz ile şuraya yazdıklarınızla bile birilerinin sarsılmasını ve kendine gelmesini sağlıyorsunuz.
Ama şiir ama blog siz yazın, biz hazırız ayaklarımızın altından dünyanın çekilmesine.
Seher