MERKEZGAR

* "Kırmızı kurdeleler!/ Hatırlatırsınız bana/ Müziği ve beyaz esvapları,/ Çoktan unutulan bir bayramı." * "Yanıp tutuşan, vahşi aşkımdan/ Kurtaramaz seni hiçbir melek." * "Çok çiçek gördüm/ Açan ve sonra kuruyan;/ Mutluluk ve acı geçip gider,/ Koruyamaz onları insan.// Saçtım ben de/ Yüreğimin kanını hayata;/ Pişman olur muyum bilmem/ Yorgunum, bildiğim bu yalnızca." * "İstemiyorum beni sevmeni,/ İstediğim seni yakınımda bilmem/ Ve bazen, sakin ve sessizce/ O eli bana vermen." * "Gerçek bir bilge değildir/ Karanlığı bilmeyen" * "Kayıplara yakındığın sürece/ Ve hedeflerin varsa durmadan yöneldiğin,/ Bilemezsin huzur nedir diye." * "Veda etmek, bilinmeyen bir zamana dek,/ Buluşamayan ve acı veren kaderin bilinciyle!" * "Savaşı unutmadık. Biliyoruz,/ Nasıl coşulduğunu trampet ve davul sesiyle./ Sağırız biz, sürüklenmeyiz sizinle,/ Kandırırken siz haklı ...

İlk şiir kitapları nefistir. Tutkulu bir okur orada, şairin yaşam çizgisinde şiiri itibariyle göstereceği terakkiye şahitlik etmenin, bunun olası sonuçlarını düşünmenin hazzını yaşar –müşfik ebeveynler gibidir o an. Tabii, her ilk kitap ‘ilk’ oluşunun verdiği o güzelim   hamlığın   yanında iyidir –ya da   Ece'ce   söylersek– sıkıdır denemez elbette. Ahmet Murat ’ın  Kaf ve Rengi   kitabı   ( Yedi İklim ,   1999 ) sıkı bir ilk şiir kitabı ve tüm   Ahmet Murat   kitapları gibi incecik bir kitap; yalnızca 36 sayfa. 18 şiirin olduğu bu kitapta –başkaları ne der bilmem ama– belirgin bir   Turgut Uyar   etkisi de gördüm ben... Not almaya diğer bulduğum bazı güzellikleri aşağıya aldım. (Bu bir eleştiri yazısı değil, alıntılar için gereğinden fazla uzamış bir giriş notu.)   “ TELAŞ”   şiirini ise çok çok sevdiğim için tümüyle aldım. İyi okumalar... “bir dua vardı yerdeydi onu ördük döktük yukarı gözlerimi...

Biri bir cinayetten dönüyordu, şan getiren bir cinayetten Biriyse bir köleydi, kâğıtlar kalemler içinde Edip Cansever, Umutsuzlar Parkı VIII Kâğıtlar, kitaplar doldururdu bizi Edip Cansever, Gökanlam IV mürekkebin utandığını gördüm basılı kâğıtlarda İsmet Özel, Propaganda güneşin zekâsıyla doymak isterdim kaba solgun kâğıtlar sunardı şehrin insanı bana İsmet Özel, Üç Firenk Havası -  2. Ölüm Cantabile Ahh! Başlamak en zorudur, bileceksin... Hoş, bilmemkaç kuşağın gözleri önünde cereyan etmiş altmış yıllık bir Çetin Altan numarasını bilmez değiliz; " aslında bugün yazı yazmak gelmiyor içimden... " Oysa benim durumum farklı, yazmak istiyorum, ' yazasım var '! Buna mukabil 'bütünlüklü' bir metinle karşı karşıya değilim. Yazmak istediğim   şey   bir 'dergi'.  Şükür ki dergi denen güzelliğe yabancı biri değilim. Bu konudaki 'görgümün' çok da kötü olmadığına inanırım. (Sahi; bu du...

Dilek Emir   1974 İzmit doğumlu. Boğaziçi Üniv. Ekonomi Bölümü’nden mezun. Notos 'un ve   Murat Gülsoy 'un yaratıcı yazarlık atölyelerine katılmış. (Birkaç yıl öncesine kadar sanal âlemde kendisiyle ilgili ulaşılabilen cüzi bilgilerden biri de “Birkaç senedir öykü yazmaya çalışıyor” cümlesiydi ki, aşağıda ifade edeceğim üzere bunun gerçeklerle pek bir alakası yoktu. Mütevazılık işte... Genç yazar hastalığı.) Dilek Emir'i  Notos 'un 30. sayısındaki “ Kırıntılar ” öyküsüyle keşfetmiştim. Öyküyü okur okumaz, “Mutlaka önceki sayılarda da vardır, gözümden kaçmış kimi öyküleri...” diye düşünüp   Notos   külliyatını yığmıştım hemen önüme. Ve evet, yanılmamıştım. İki farklı sayıda daha, toplamda üç öyküsünü (belki de ‘tekrar’) okumuştum. Bahse konu olan öyküler, 19. sayıdaki “ Sarıda Geçseydim İyiydi ” ve 26. sayıdaki “ İncir Sütü ” ile “ Bugün Günlerden Ağaç ” öyküleriydi.  Aferin bana, harika bir öykücü keşfetmiştim. Uzun zamandır çocuk/...

Ralph Waldo Emerson “Yakın ya da uzak geçmişte kimse,   Concord’da kaldığı uzun süre boyunca   Emerson   kadar onurlandırılmadı ve sevilmedi ya da orada yaşayan en önemli insan olarak görülmedi. Bu satırların yazarı 1883'te   Emerson   için yapılan ve köylerde yaşayan herkesin bir numaralı yurttaşlarına son saygılarını sunmak amacıyla trenler, vagonlar dolusu ya da kalabalıklar halinde yürüyerek katıldığı değişik, candan, neşeli cenaze töreninde bunu açıkça gördü. Bir yazın adamının ölümü üzerine düzenlenen yaşadığım en çarpıcı halk gösterisiydi bu.” Henry James *** Emerson için birkaç sözcük: Türkçe'de Emerson; http://www.nadirkitap.com/insanin-gorkemi-ralph-waldo-emerson-kitap3182943.html ve http://www.nadirkitap.com/ask-ralph-waldo-emerson-kitap3097575.html . Hepsi bu kadar, evet... Waldo sen neden Türkçe'de değilsin?! Ya da: Waldo sen neden hep yanlış yerdesin? O hapse sen   de   girecektin! Ayrıca; mutlaka...

“Kendini, büyük sırlar taşıyormuş gibi satmaktan daha kolay ne var dünyada?” (Herman Melville) Hayatımın önemli bir bölümünü sevdiğim yazarlara mektup yazmakla, evet, heba ettim! Uzun, daha uzun, çok daha uzun mektuplardı bunlar. Mektupların muhtevası garip bir şekilde gittikçe genişliyordu.  Salinger 'ın bu konuyla ilgili öğüdünden bihaber giriştiğim bu saçma eylem bir yerde tıkandı! Tıpkı  Forrest Gump  gibi, anlamsız bir koşuyu, daha da anlamsız bir 'duraklamayla' sonlandırdım. Şimdi, burada 'ismini vermek istemediğim' çok sevgili bir yazarım, birgün, ' yazarlar ve mektuplar ' hakkında bir yazı yazdı. Ve uzun uzadıya mektupların, mektup yazmanın, onlara cevap vermenin ne kadar önemli olduğundan bahsetti. Büyük bir heyecanla elimdeki gazeteyi bir kenara bırakıp bilgisayarın karşına kuruldum. (Bazı yazarlara yazAmazdım! Pek azında varlığına şahitlik ettiğim o gizemli ihtişam beni korkuturdu.) Muhtaç olduğum kudret parmaklarımdaki ta...

Vakti zamanında  Ferit Edgü ’den  Aslı Tohumcu ’ya,  Seyhan Erözçelik ’ten  Sadık Yalsızuçanlar ’a kadar giden bir silsilede 16 yazar  Kitap-lık  dergisi için (Sayı: 70 / Mart 2004) birer kısa radyo oyunu yazmıştı. Aşağıda okuyacağınız  “ Söyle”   başlıklı ‘oyun’  Reha Erdem ’in kaleminden... Okurken sakin olun, derin nefes alın, en garip yalanınızı düşünün ve sakın kendinize yalan söylemeyin. Söyle ADAM : Bana yalan söyleme. KADIN  : Sana doğru söyledim. ADAM : Bana yalan söyledin. KADIN  : Sana yalan söylemem. ADAM : Bana doğru söylemedin. KADIN  : Sana yalan söylemedim. ADAM : Bana yalan söyleme. KADIN ...