Yıllar sonra ikinci deneyişim ama olmuyor: onca propagandaya rağmen Sylvia Plath'in iyi bir şair olduğuna ikna olamıyorum... Şiiriyle değilse, bu bilinirliğin sebebi, başka ne olabilir: eskilerin deyişiyle, 'gün yüzü görmeden' geçen kısacık bir hayata –ve elbette empatinin katalizörü tatlı, sarışın, güzel bir yüze– yönelik merhametle karışık saygı mı?
Olsa olsa yüksek eğitimiyle hak ettiği 'dikkat', savaş sonrası İngiliz şiirinin iki dev(şair)inden biri olan Ted Hughes'un ‘eşi’ olmasından ziyade, bir şair olarak Hughes'un gölgesinde kalmış olmanın, bir 'ünlem işareti' olmaktan öteye geçememenin, feminist söylem üzerinden süregelen intikamı mı? Üstelik, kendisine ait bir odası olduğu halde?
“...
Sonra uzun bir şiir
Okudun kara bir panterle ilgili
Ben seni tutup öperken ve önlemeye çalışırken
Odanın içinde uçmaya başlamanı. Gene de
Kalmayı reddettin.”
(Ted Hughes, Doğumgünü Mektupları - Rugby Sokağı, No. 18, YKY.)
Yorumlar
Yorum Gönder