Gülten Akın'ın 42 Gün'ü

42 Gün, bir Gülten Akın destanı…

12 Eylül askerî darbesi sonrasında Mamak Cezaevinde başlayan ve 42 gün süren açlık grevinin şiir, öykü ve resimlerle (Auswitch ve diğer bazı toplama kamplarındaki mahkûmların duvarlara işlediği resimler bunlar) sunulmuş bir destan.

Belki de bir büyük utancın resmedilmiş hâli demek gerekiyor bu kitap için. Kitabın içerisindeki tüm öyküler farklı ‘sınıf’ ve sosyal çevreye ait annelerin ağzından/zihninden/gözyaşından/yürek yangınından süzülerek yazılmış.  Ki, o annelerden biri de bizzat ozanın kendisi, yani Gülten Akın. (Oğlu Murat Cankoçak da açlık grevinde olan mahkûmlardan biriydi.)

1986 yılında Alan Yayıncılık tarafından ilk baskısı yapılan bu eser bugün ne yazık ki unutulmaya yüz tutmuş bir yapıt.  Ve ben bir ‘çağ yangını’ yaşarcasına okuyup ‘bitiremediğim’ bu kitabı yaşadığım sürece bir an olsun zihnimin gevşek kapılarından çıkıp gitmesine izin vermeyeceğim. (Enis Batur'un -YKY'den çıkan- Ulysses’e yazdığı 'Önsöz'de de dediği gibi; “zaten biz büyük yazarların kitaplarını asla bitiremeyiz.”)

Kitap, salt şiir.

İnsanlık onurunun, haysiyetinin ve umudunun şiiri.

*

Yırttı yüzlerce dizesini

Çekti duyulan şiirlerinden adını

Sildi şiire dönüşen sözleri

Yüreğinden

Kendi bedenine tutkunlar ey

Kendi aydınlığını sevenler ey

Yorgan gibi bürünüp geceyi

Kendi sıcağında uyuyanlar

Bu nedir bu nedir, bir gencecik ozan

Yazdı ama size değsin istemedi

Sizi değmez gördüğündendir

Reddetti güzelim şiirlerini

Sizi reddetti

*

Aynı dille konuşuyor Aynı dili konuşmuyoruz

*

Ben değil sofraya ölüm oturdu
Peynir yedi beni, zeytin yedi beni
Ekmeğe uzandım, ellerim düştü
Elmadan gözlerim yandı, kör kaldım
Su değil su değil sel aldı beni
Ben değil sofraya ölüm oturdu

*

Benim de kollarım bağlı senin kelepçenle
Sağ elim tutmuyor tutmuyor
Yitirdim büyümü, şiirim uçtu
Solum yetmiyor

*

Kurt koşarak gelir, koşarak gelsin
Tilki sinsice sürünerek
Sürünerek gelsin
Sürümüz ağılda bağlı bağlı da
Umarımız uzaksa
Yola inen sisi benimsedikse
İster kurt gelsin ister tilki gelsin

*

İlahi onmasın ondurmayanlar
İlahi gitsin gelmesin bir daha
Yelin yetmediği boğunuk günler

*

Ayrılık sularda nilüfer
görürsün tutamazsın

*

[Şiir alıntılarının tümü Gülten Akın/ '42 Gün' kitabından]

…ve kitaptaki öykülerden bana en çok dokunmuş, en çok hüzünlendirmiş bölüm: 

“bin yıldır evliymiş gibi duran bir kızla evlendi. bin yıldır evliymiş gibi durdular. hiç çocuk olmamış gibi çocukları oldu.”