Bir Haber: "Pirlo’nun Penaltısı" ya da Bluefootball'un Doğuşu

Beynelmilel Sosyologlar ve Antropologlar Vakfı’nın (BESAV) yılda bir yaptığı uluslararası toplantı neticesinde alınmış bulunan karara göre; İtalyan futbolcu Andrea Pirlo’nun 24 Haziran 2012 tarihli İngiltere – İtalya maçında, İngiliz millî futbol takımının ağlarını havalandırdığı penaltı golü toplumbilim terminolojisine “Pirlo'nun Penaltısı” olarak geçti.

“Beklenmedik yumuşaklıkta”, “alışılmadık tevazu”, “kalecinin penaltı anındaki sevinci –ne yapabilirdim ki!”, “esnek güç”, “sağ gösterip latifçe vurma”, “yer yarılsa da topun dibine girsem” vd. ifadelerinin taşıdığı anlam yükünü daha kısa, estetik ve anlaşılır kılma adına yapılan çalışmanın halk nezdinde benimsenip benimsenmeyeceği katiyen merak konusu değilmiş. Zira futbol bütün toplumlar için tutkal işlevi görüyormuş.

Vakıf sözcüsü ve Birikim Üniversitesi (BIRU) öğretim üyelerinden Prof. Dr. Mülâzım Ballıbey yaptığı açıklamada, almış oldukları kararın gerekçelerini şöyle dile getirdi:

“… İşte biz BESAV olarak bir yılı aşkın bir süredir yürüttüğümüz bu çalışmalar sonucunda “Pirlo'nun Penaltısı”nın alelâde birşey olmadığını ve bunun futbolda artık hiçbir şeyin eskisi gibi ol(a)mayacağını ulumlayan kısa metraj bir görsel şölen olduğu sonucuna vardık. Bu film, ne siyah-beyaz ne de renkli. Yalnızca mavi... Biz bu yeni futbol anlayışına: Bluefootball dedik, diyoruz… Teşekkürler Pirlo."

Teşekkürler Pirlo!

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

[...] Günce

M. Milât Özçelik [22 Eylül 2023 – 8 Mart 2024] ~ B İ T T İ ~ 23. Hafta & 24. Hafta Temmuz ayının o güzel, sıcak günlerinin birinde, 'dünya hayatım' için işbaşı yapar gibi, bir pazartesi sabahı doğmuşum, 25 Temmuz 1988'de. Belki de bundan, yaz günlerini çok severim. Güneşten şikâyet eden biri olmadım hiç. Yazın bitimiyle beliren sonbaharı sevmeyişim de yine bundan olsa gerek. Sonbaharın gelişiyle hissettiğim şey hüzün değil, düpedüz üzünçtür. Tabiatın sonraki adımını, kışı düşünüp iyice üzülürüm. Bütün kışlarım üzgün geçer. Derken ilkbahar gelir. İlkbaharı yazdan da çok severim. Çiçeklenen ağaçları izlemeye, kuş seslerini dinlemeye, çimlenen toprağa bakmaya doyamam. Yeşilin bütün tonlarını severim. İlkbaharda göğün rengi bile açılır. Kışın kasveti dağılmış, öfkesi dinmiştir. Yer gök ferahlar, tabiat gibi insan da gevşer, hafifler... Çocukluğumun yarısı, bir gölgeye uzanıp o berrak göğü izlemekle, onu anlamaya çalışmakla geçti. Geniş zamanlardı. Bir özel hastan

Devamı

Bir Ardıç Kuşu Yaşadı

Bu, hayatım boyunca yazdığım en zor ve ‘önemli’ yazı. Kötü bir rüyadan uyanıp ölüm haberini okuduğum Engin Ardıç hakkında. Üzerimdeki kesif hüzünle ne ölçüde hakkını verebilirim bilmiyorum ama Ardıç Kuşu , bu dünyaya doğmuş olmaktan sonraki en değerli katkıyı sundu bana: okumak. 2005-2006 filan olmalı... Lise bitmiş ve ben, nedense bir ‘eşik’ kabul ettiğim 20 yaşımın arifesinde, anlatması uzun sürecek meseleler yüzünden arkadaşsız kalmıştım ve fena halde başarısızdım. (Güncesinde “ Bu yaşın hayatın en güzel dönemi olduğunu söyleyenlerin canına okurum!” demişti ya Paul Nizan, işte öyle.) Üniversite sınavlarına hazırlanıyordum sözde ama onun da tadı yoktu. Ne olmak ya da ne yapmak istediğimi bilmiyordum. Hayat berbattı ve ben, o güne değin eksikliğini hissettiğim şeyin ne olduğu konusunda bir fikir sahibi bile değildim. Oradan oraya, sersem gibi salınıp durduğum bir gün, güzel bir yaz günü olarak kalmış aklımda, yaşadığımız apartmanın altındaki çay ocağının taburelerinden b

Devamı

Yusuf Atılgan'ın Bütün Şiirleri (ve Birkaç Soru)

Ölü Su İçsin mi kansıcağı ikindilerde İki ucu denizsiz çay suyundan Dört boynuzlu yörük öküzü Çıkamaz ininden yaz uykusunda çakıroğlan duvarda çamursarısı sidikkızılı boynuzbozu bir ölüdoğa sıvanın altında kim var Susuz aç kim gizliyor olumlu tarhanayı sevimli ifritlerden as kendini çakıroğlan bir türküde oturacaksın yapayalnız sabah çayları bir türküde üzüm Kısır tarlada gereksiz bir kaya ya da İskender sininde bir kabartma taşdonuğu (yaşadıydı Karacoğlan Kızı Yunus karıncası kansıcağı ikindilerde harman kaşıntısı) Kendir saplarıyla asılmış uzarken yarı yolda Suçluyum sayın yargıç bir zurnacı çingene ısmarlayın ipime Ya siz sayın Yargıç? Yusuf Atılgan [Yazı Dergisi, Sayı 1, 1978.] * Ayrılık Doğu yeli esiyor karşıdan kirpiklerim tozlu Ergin başaklar geçiyor iki yanımdan Sensiz Bir serin denizde misin kumda mısın Öyle mi omzunda kuruyan deniz tuzu Bensiz Çorak tarlada geçkin bir at çakalı Bir telli ka

Devamı

MERKEZGAR

Bu Blogda Ara