Don Paterson'a Öykünmek

İskoç şair ve cazcı Don Paterson daha şimdiden çağdaş İngilizce şiirin fenomen şairlerinden biri olarak kabul görüyor.

Ben şiir yazmaktan ya da 'caz yapmaktan' pek anlamam ama 'anlayanlar' Paterson'ın caz gitaristi olmasının şiirlerindeki ritme yansıdığını ifade ediyorlar.

Kendisini yakın hissettiği, iz sürücülüğünü yaptığı şairler arasında birkaç isim: Antonio Machado, Salvatore Quasimodo, T. S. Eliot.

En çok hoşuma giden yanı ise azılı bir ‘fanzin’ tutkunu oluşu. Joponya'da çıkan bazı (online ya da basılı) fanzinlere ‘bile’ yazı gönderdiği biliniyor. Bir de yazın teorisyenliği var. Başta Poetry Review olmak üzere pek çok süreli yayına 'sürekli' olarak katkı sunuyor.

Şiirlerinden bir buket:

Mart Rüzgârı

Salvatore Quasimodo'ya öykünerek

Gizemden başka hiçbir

şey bilmiyorum hayatıma dair,

ölü çevrimleri nefesin ve özsuyun.

Bilmeyeceğim bir zaman kimi sevdim,

şimdi kimi seviyorum

savrulan amaçsız 'mart' rüzgârlarında.

Hepsi hepsi bir iki azayım ben.

Kendi içime düşüyorum ve içimdeki yıllar sayılı.

İncecik bir tomurcuk sürgün vermiş bile dallarımdan.

O yegâne uçuşunun saf dinginliğini seyre dalıyorum.

*

Rüzgâr

Antonio Machado'ya öykünerek

Bir gün duruldu rüzgâr ve konuştu benimle.

Soluğundaki yasemin kapıp götürdü benimkini de.

''Senin de böyle bir kokun olur, eğer istersen

alıp götüreyim güllerin bıraktığı rayihayı senden.''

''Güller mi? hiç gül kalmadı ki geriye'' dedim.

''Bahçemdeki çiçeklerin hepsi ölü artık.''

İç çekti. ''Ver öyleyse düşen taç yaprakları.

Boş çeşmede hışırdayan tüm o otları.''

böylelikle çekip gitti.

Ve boğuldum gözyaşlarına

bana emanet ettikleri bahçenin yasıyla.

*

Şiir

Li Po'ya öykünerek

Başıboş dolaşırken buldum onu

tepede maviye kesmiş sıcak bir ikindi üzeri.

Bir deri bir kemik kalmıştı neredeyse

ay gibi solmuştu derisi.

Şapkasının geniş siperliğinin altında

yüzü sanki yağmur kesiği.

'Sevgili tanrı, zavallı Du Fu', diye düşündüm

işte bu da şiir diğerleri gibi.

(Çeviriler: Ali Karabayram)

*

[Bilhassa ikinci şiir, bende Cahit külebi'nin muhteşem şiiri ‘Rüzgâr’ın aynı adlı bir 'devamıymış' gibi bir intiba bırakır, ilk okuyuşumdan bu yana…]